ESG en Compliance

Peter Milders (Voxius) mei 2021

”Bij de bemiddeling van juristen voor een compliance-rol in het bedrijfsleven zien wij de laatste jaren een ingrijpende uitbreiding van die rol. Ook de seminars die wij regelmatig organiseren voor leidinggevenden van compliance-afdelingen laten die ontwikkeling zien. Deze uitbreiding is het gevolg van de druk op ondernemingen vanuit stakeholders om meer openheid te bieden over hun omgang met onderwerpen als milieu/klimaat, sociale aangelegenheden als arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden, mensenrechten en diversiteit; investeerders, werknemers, consumenten en NGO’s dwingen tot transparantie over deze zogenoemde ESG’s (Environmental, Social, Governance). Enerzijds biedt openheid inzicht in de mate waarin een onderneming maatschappelijk verantwoord opereert, anderzijds geeft het een beter beeld van de (financiële) ondernemingsrisico’s.

De compliance-afdeling ziet erop toe dat het bedrijf in overeenstemming werkt met geldende wet- en regelgeving en eventuele codes waaraan het zich heeft verbonden, interne of externe. Wet- en regelgeving voor de rapportage over ESG’s is echter beperkt. Weliswaar moeten grote bedrijven (vanaf 500 werknemers) in de EU volgens de Niet-Financiële Rapportage Richtlijn hun beleid ten aanzien van de ESG’s beschrijven, een standaard biedt de richtlijn niet. Ook kan volgens de richtlijn gekozen worden voor de toepassing van andere (internationale) rapportage-richtlijnen zoals de Sustainable Development Goals (SDG’s) van de Verenigde Naties.

Standaarden voor ESG-rapportage komen vooral uit private hoek. Uit de honderden initiatieven om tot standaarden te komen zijn het vooral de indexen van de non-profit organisaties Sustainable Accounting Standards Board (SASB) en Global Reporting Initiative (GRI) die worden toegepast. De SASB ontwikkelde gedetailleerde (industrie-specifieke) rapportage-standaarden die inzicht moeten bieden in de financiële gevolgen van duurzaamheid voor de onderneming. GRI ontwikkelde daaraan complementaire standaarden; waar SASB zich richt op de impact van de wereld op het bedrijf daar richt GRI zich op de impact van het bedrijf op de wereld, dat wil zeggen op de economische, sociale en milieu- en klimaateffecten van de bedrijfsvoering. Multinationals als ArcelorMittal, Diageo, Nike, DSM, Heineken en vele andere rapporteren volgens deze standaarden. Dit kan leiden tot vele tientallen pagina’s gedetailleerde informatie over hun omgang met ESG’s.

Duidelijk is dat voor de rapportage over ESG’s een grote hoeveelheid data verzameld, gecontroleerd en verwerkt moet worden. Welke rol spelen de compliance-afdelingen hierin nu de traditionele juridische compliance wordt uitgebreid met een ESG-rapportage? Wij zien een zeer divers beeld, van een coördinerende rol van de compliance-afdeling, een verantwoordelijkheid bij de verschillende bedrijfsonderdelen tot een eindverantwoordelijke ESG-directeur.

De ESG-rapportage is tot nu toe beperkt tot grote, vaak beursgenoteerde ondernemingen. Dat ook kleinere bedrijven ermee te maken krijgen, is onvermijdelijk. Zo streeft bijvoorbeeld Heineken in zijn klimaatprogramma EverGreen naar een klimaatneutrale productieketen binnen twintig jaar. Dit betekent dat de onderneming ook aan leveranciers eisen zal stellen, ook zij zullen moeten laten zien hoe hun bedrijfsvoering er uitziet. Voeg hierbij de druk vanuit werknemers, consumenten en NGO’s om maatschappelijk verantwoord te opereren, en duidelijk is dat ook deze bedrijven informatie over hun bedrijfsvoering zullen moeten communiceren, niet alleen met hun zakenpartners maar ook met het publiek. En niet in de laatste plaats: die informatie biedt het management een instrument om een toekomstbestendig beleid uit te zetten en om een beter inzicht te krijgen in de bedrijfsrisico’s.”

English

”With the recruitment of lawyers for a compliance role in the corporate world, we have seen a radical expansion of that role in recent years. The seminars that we regularly organize for managers of compliance departments also show this development. This expansion is the result of the pressure on companies from stakeholders to be more open about their approach to issues such as the environment / climate, social matters such as terms and conditions of employment, human rights and diversity; investors, employees, consumers and NGOs force companies to be transparent about these so-called ESGs (Environmental, Social, Governance). On the one hand, openness offers insight into the extent to which a company operates in a socially responsible manner, on the other hand it provides a better picture of the (financial) business risks.

The compliance department ensures that the company operates in accordance with applicable laws and regulations and any codes to which it is committed, internal or external. However, laws and regulations for reporting on ESGs are limited. Although large companies (from 500 employees) in the EU must disclose their policy with regard to ESGs according to the Non-Financial Reporting Directive, the Directive does not provide a standard. According to the guideline, it is also possible to opt for the application of other (international) reporting guidelines such as the Sustainable Development Goals (SDGs) of the United Nations.

Standards for ESG reporting mainly come from private sources. Of the hundreds of initiatives to develop standards, it is mainly the indices of the non-profit organizations Sustainable Accounting Standards Board (SASB) and Global Reporting Initiative (GRI) that are used. The SASB developed detailed (industry-specific) reporting standards that should provide insight into the financial consequences of sustainability for the company. GRI developed complementary standards to this; where SASB focuses on the impact of the world on the company, GRI focuses on the impact of the company on the world, i.e. on the economic, social and environmental and climate effects of the business operations. Multinationals such as ArcelorMittal, Diageo, Nike, DSM, Heineken and many others report according to these standards. This can lead to dozens of pages of detailed information about their handling of ESGs.

It is clear that reporting on ESGs requires a large amount of data to be collected, checked and processed. What role do the compliance departments play in this now that traditional legal compliance is being expanded with an ESG report? We see a very diverse picture, from a coordinating role of the compliance department, a responsibility at the various business units to an ultimately responsible ESG director.

The ESG reporting has so far been limited to large, often listed companies. It is inevitable that smaller companies will also have to deal with it. For example, Heineken strives in its EverGreen climate program for a climate-neutral production chain within twenty years. This means that the company will also impose requirements on suppliers, they will have to show what their business operations look like. Add to this the pressure from employees, consumers and NGOs to operate in a socially responsible manner, and it is clear that these companies too will have to communicate information about their business operations, not only with their business partners but also with the public. And last but not least: this information provides management with an instrument to set out a future-proof policy and to gain a better understanding of the business risks.”